|
Dekl. Perjurant -en m X bestimmt | Einzahl | Mehrzahl | | Nominativ | | | | | | Genitiv | | | | | | Dativ | | | | | | Akkusativ | | | | |
parjurant {m}, parjurante {f}: I. {alt} Perjurant {m} / Meineidiger {m}; II. {Adj.} meineidig (seiend); |
parjurant m | altmaltmodisch, veraltet, jurJura, Rechtsw.Rechtswort | Substantiv | |